Монолог душыnew-ШоХан жане Сабина

Аспанға қарағанда, ақ қағаз парағыма
Ойым арқылы сөздер жазылады қаламымнан
Ұнайды мұндай маған, шабытпен өлең шығарған
Ризамын жаратқаныма силаған маған талғам
Әр ойдың мәнін алам, рэпіммен ән де салам
Бір өзім жалғыздықта қол созамын армандарға
Қуана тағы жазам, ойларды тағы қазам
Осымен өлең дайын ал далада таң мен азан
Жұлдыздар қоштасады сәлеммен жарық аспан
Күн күліп шығыс төрінен өзді-өзіне жарасқан
Қарсы алады менің қалам, тып-тыныш менің жағам
Күн сәулесі де жетеді сол кезде айналама
Асықпай үйге қайтам, қалғанын несін айтам
Ойда болған үрейлер менен сезімдерді жалған
Түні бойы босаттым есіл бойына манағы
Бастадым жаңа қадам бірақ сол баяғы ШоXан